Monday, 20 June 2016
#JRSKY #บทความจากรุ่นนี้สู่รุ่นต่อไป งานบางอย่างถึงแม้พี่ๆจะไม่ได้สอน แต่เราก็ควรที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง และนี่คือโลกแห่งความจริง ที่เราจะต้องเจอนับต่อจากนี้ไป...
บทความจากรุ่นนี้สู่รุ่นต่อไป
ชื่อ-นามสกุล : มะฮัมดี แวหะมะ (JR.HAM)
มหาวิทยาลัย : ม.รังสิต
นักศึกษาฝึกงาน ปีการศึกษา 2558
ตำแหน่ง : Camera
ฝึกงานตั้งแต่ 25 มกราคม 2559 – 13 พฤษภาคม 2559
ดีใจมากที่ได้รับโอกาสจากพี่ต้อย ให้ผมได้เข้ามาฝึกสหกิจที่โปรดักชั่นเฮาส์ชื่อดังแห่งนี้ ผมมาแบบปุ๊บปั๊บมาก เพราะตอนแรกผมได้ที่ฝึกงานแล้ว แต่พอฝึกไปสักพักอาจารย์พึ่งมาแจ้งว่าที่ผมฝึกอยู่นั้น มันไม่ตรงกับสาขาที่เรียน ผมก็เลยต้องหาที่ฝึกงานใหม่แบบกะทันหัน เพื่อนก็เลยลองแนะนำให้ผมมาสมัครที่นี่ดู สุดท้ายก็ได้รับโอกาสจากพี่ต้อยให้ได้เข้ามาฝึกที่นี่
การได้เข้ามาฝึกงานที่นี่ตอนแรกก็รู้สึกกังวลมาก ว่าเราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง จะไหวไหม จะท้อหรือเปล่า บอกกับตัวเองเสมอว่าหลังจากนี้มันคือโลกแห่งความจริง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แล้วเราจะต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้
เข้ามาวันแรกผมไม่รู้จักใครเลย แล้วทีมกล้องก็ไม่มีนักศึกษาฝึกงานสักคน พอมาอยู่ที่นี่บอกเลยว่าต้องปรับตัวเยอะมาก ด้วยสิ่งแวดล้อมใหม่ สังคมใหม่ ทุกอย่างคือจะต้องค่อยๆเรียนรู้ ปรับตัวกับมันให้ได้ ที่นี่ทำให้ผมได้อะไรเยอะมาก ผมอยู่ทีมกล้องก็จริง พอเอาเข้าจริงๆทีมกล้องจะต้องคอย support ทุกๆฝ่ายในบริษัท
ไม่ว่าจะเป็นทีมโปรดิวเซอร์ ทีมกล้องก็จะต้องไป survey โลเคชั่นเพื่อไปเก็บภาพให้ ทีม art ก็จะให้ถ่ายรูปพร็อพต่างๆเพื่อเอาไปนำเสนอให้ลูกค้าดู หรือแม้กระทั่งทีมแคสติ้ง ทีมกล้องก็จะต้องมาเดินกล้องทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว และที่หนักที่สุดก็คือวันที่ออกกอง ซึ่งทีมกล้องจะมีอุปกรณ์เยอะมาก ของแต่ละชิ้นน้ำหนักก็ไม่ใช่เบาๆ เพราะบางทีเวลาที่โลเคชั่นอยู่ไกลแล้วรถไม่สามารถเข้าไปได้ เราก็จะต้องแบกอุปกรณ์ทั้งหมดไปหน้าset
วันไหนที่มีออกกองผมจะสนุกมาก เพราะผมจะเป็นคนภ่ายภาพเบื้องหลัง มันทำให้เราเห็นกระบวนการในการทำงานของแต่ละฝ่ายอย่างชัดเจน และที่ชัดที่สุดก็คือการกำกับของพี่อ่ำ ออกกองทุกครั้งพี่อ่ำจะคอยให้แง่คิดอยู่เสมอ ว่าเวลาเกิดปัญหา เราจะต้องแก้ยังไงให้ถูกจุด แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไป
เวลาผ่านไปเร็วมาก ตอนแรก 4 เดือนนึกว่าจะนาน พอเอาเข้าจริงๆมันแปปเดียว แต่สิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มค่ามาก ตอนแรกกะมาแค่อยากได้ความรู้ อยากมาหาประสบการณ์ อยากมาดูการทำงานจริง แต่สิ่งที่ได้กลับมามันไม่ใช่แค่นั้น ผมยังได้เพื่อนร่วมงานที่ดี ได้พี่ร่วมงานที่ดี โดนดุบ้าง โดนกดดันบ้าง แต่ผมคิดเสมอว่ายิ่งโดนด่าโดนว่าโดนกดดันมากเท่าไหร่ มันก็จะทำให้เราเข้มแข็งและอดทนมากขึ้นเท่านั้น
งานบางอย่างถึงแม้พี่ๆจะไม่ได้สอน แต่เราก็ควรที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง และนี่คือโลกแห่งความจริง ที่เราจะต้องเจอนับต่อจากนี้ไป...
ชื่อ-นามสกุล : มะฮัมดี แวหะมะ (JR.HAM)
มหาวิทยาลัย : ม.รังสิต
นักศึกษาฝึกงาน ปีการศึกษา 2558
ตำแหน่ง : Camera
ฝึกงานตั้งแต่ 25 มกราคม 2559 – 13 พฤษภาคม 2559
ดีใจมากที่ได้รับโอกาสจากพี่ต้อย ให้ผมได้เข้ามาฝึกสหกิจที่โปรดักชั่นเฮาส์ชื่อดังแห่งนี้ ผมมาแบบปุ๊บปั๊บมาก เพราะตอนแรกผมได้ที่ฝึกงานแล้ว แต่พอฝึกไปสักพักอาจารย์พึ่งมาแจ้งว่าที่ผมฝึกอยู่นั้น มันไม่ตรงกับสาขาที่เรียน ผมก็เลยต้องหาที่ฝึกงานใหม่แบบกะทันหัน เพื่อนก็เลยลองแนะนำให้ผมมาสมัครที่นี่ดู สุดท้ายก็ได้รับโอกาสจากพี่ต้อยให้ได้เข้ามาฝึกที่นี่
การได้เข้ามาฝึกงานที่นี่ตอนแรกก็รู้สึกกังวลมาก ว่าเราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง จะไหวไหม จะท้อหรือเปล่า บอกกับตัวเองเสมอว่าหลังจากนี้มันคือโลกแห่งความจริง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แล้วเราจะต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้
เข้ามาวันแรกผมไม่รู้จักใครเลย แล้วทีมกล้องก็ไม่มีนักศึกษาฝึกงานสักคน พอมาอยู่ที่นี่บอกเลยว่าต้องปรับตัวเยอะมาก ด้วยสิ่งแวดล้อมใหม่ สังคมใหม่ ทุกอย่างคือจะต้องค่อยๆเรียนรู้ ปรับตัวกับมันให้ได้ ที่นี่ทำให้ผมได้อะไรเยอะมาก ผมอยู่ทีมกล้องก็จริง พอเอาเข้าจริงๆทีมกล้องจะต้องคอย support ทุกๆฝ่ายในบริษัท
ไม่ว่าจะเป็นทีมโปรดิวเซอร์ ทีมกล้องก็จะต้องไป survey โลเคชั่นเพื่อไปเก็บภาพให้ ทีม art ก็จะให้ถ่ายรูปพร็อพต่างๆเพื่อเอาไปนำเสนอให้ลูกค้าดู หรือแม้กระทั่งทีมแคสติ้ง ทีมกล้องก็จะต้องมาเดินกล้องทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว และที่หนักที่สุดก็คือวันที่ออกกอง ซึ่งทีมกล้องจะมีอุปกรณ์เยอะมาก ของแต่ละชิ้นน้ำหนักก็ไม่ใช่เบาๆ เพราะบางทีเวลาที่โลเคชั่นอยู่ไกลแล้วรถไม่สามารถเข้าไปได้ เราก็จะต้องแบกอุปกรณ์ทั้งหมดไปหน้าset
วันไหนที่มีออกกองผมจะสนุกมาก เพราะผมจะเป็นคนภ่ายภาพเบื้องหลัง มันทำให้เราเห็นกระบวนการในการทำงานของแต่ละฝ่ายอย่างชัดเจน และที่ชัดที่สุดก็คือการกำกับของพี่อ่ำ ออกกองทุกครั้งพี่อ่ำจะคอยให้แง่คิดอยู่เสมอ ว่าเวลาเกิดปัญหา เราจะต้องแก้ยังไงให้ถูกจุด แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไป
เวลาผ่านไปเร็วมาก ตอนแรก 4 เดือนนึกว่าจะนาน พอเอาเข้าจริงๆมันแปปเดียว แต่สิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มค่ามาก ตอนแรกกะมาแค่อยากได้ความรู้ อยากมาหาประสบการณ์ อยากมาดูการทำงานจริง แต่สิ่งที่ได้กลับมามันไม่ใช่แค่นั้น ผมยังได้เพื่อนร่วมงานที่ดี ได้พี่ร่วมงานที่ดี โดนดุบ้าง โดนกดดันบ้าง แต่ผมคิดเสมอว่ายิ่งโดนด่าโดนว่าโดนกดดันมากเท่าไหร่ มันก็จะทำให้เราเข้มแข็งและอดทนมากขึ้นเท่านั้น
งานบางอย่างถึงแม้พี่ๆจะไม่ได้สอน แต่เราก็ควรที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง และนี่คือโลกแห่งความจริง ที่เราจะต้องเจอนับต่อจากนี้ไป...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment